Strona główna > O klubie > Inicjator

Profesor Leszek Ceremużyński

- założyciel i wielki przyjaciel Klubu 30 PTK

prof. Ceremużyński

 

„…w przeciwieństwie do morskiej wody - każde pokolenie ludzi pozostawia po sobie trwały ślad,
jakby kolejną warstwę geologiczną. Na dokonaniach jednej generacji buduje swe dzieło następna.”

Prof. Leszek Ceremużyński (1932-2009)


Pan prof. dr hab. n. med. Leszek Ceremużyński był znaną i cenioną osobowością świata medycznego zarówno na arenie krajowej jak i międzynarodowej. Urodził się w 1932 roku w Lublinie. Był absolwentem Wydziału Lekarskiego Akademii Medycznej w Warszawie. Przez krótki okres na podstawie nakazu pracował w Ministerstwie Zdrowia, został radcą w Departamencie Epidemiologii. Od 1960 roku przez 14 lat pracował w IV Klinice Chorób Wewnętrznych AM kierowanej przez prof. Zdzisława Askanasa. W tym okresie uzyskał specjalizację z chorób wewnętrznych, stopień doktora nauk medycznych, a następnie stopień naukowy doktora habilitowanego. Rozprawę habilitacyjną „Katecholaminy we krwi i w moczu, czynność tarczycy i kory nadnerczy oraz poziom insuliny w zawale serca o dobrym i złym przebiegu” przygotował w roku 1968, ale w związku ze sprzeciwem władz partyjnych uczelni była wstrzymywana przez dwa lata. Następnie piastował stanowisko p.o. Zastępcy ds. Naukowych Dyrektora Instytutu Kardiologii AM w Warszawie. Odbył staże naukowe i kliniczne w ośrodkach kardiologicznych w Londynie, Edynburgu, Pradze, Budapeszcie i Berlinie. Należał do najzdolniejszych uczniów wybitnej szkoły kardiologicznej Profesora Askanasa.

W 1974 roku został ordynatorem Oddziału Chorób Wewnętrznych i Kardiologii oraz kierownikiem Ośrodka Naukowo-Dydaktycznego Akademii Medycznej w miejskim Szpitalu Grochowskim. W 1980 roku Ośrodek przekształcono w Klinikę Kardiologii Centrum Medycznego Kształcenia Podyplomowego. Pan prof. Ceremużyński z zapałem i wytrwałością dążył do stworzenia nowoczesnego ośrodka kardiologicznego. Wraz ze współpracownikami opublikował wiele nowatorskich prac doświadczalnych i klinicznych. Jego wielkim osiągnięciem było pierwsze polskie wieloośrodkowe badanie, w którym oceniano skuteczność podawania amiodaronu w zawale serca. Publikacja tego badania (Polish Amiodarone Trial) nadal jest jedną z najczęściej cytowanych polskich prac z zakresu kardiologii. W roku 1984 uzyskał tytuł profesora nadzwyczajnego, a w 1993 roku tytuł profesora zwyczajnego medycyny.

Pan profesor był jednym z głównych inicjatorów prowadzenia w Polsce międzynarodowych wieloośrodkowych badań klinicznych, współpracował między innymi z Oxford University (Prof. Peter Sleight) i McMaster University w Hamilton w Kanadzie (Prof. Salim Yusuf). Przez  dwie kadencje (w latach 1990-1995) pełnił funkcję Prezesa Polskiego Towarzystwa Kardiologicznego. Dzięki ogromnemu zaangażowaniu jako redaktor naczelny Kardiologii Polskiej w latach 1990-2005 sprawił, że miesięcznik stał się najlepiej ocenianym polskim periodykiem medycznym, a na jego łamach przeprowadzono wiele akcji inicjujących współpracę i integrujących środowisko kardiologiczne. Przykładem poszukiwania nowych form aktywności były doroczne konferencje dydaktyczne „Kardiologia światowa” w Teatrze Polskim w Warszawie, będące przeglądem aktualnego piśmiennictwa z zakresu kardiologii.

Okres sprawowania przez pana profesora funkcji prezesa PTK był czasem przełomowym w funkcjonowaniu stowarzyszenia: znacznie zwiększyła się liczba członków, rozszerzono współpracę międzynarodową, a kongresy nabrały międzynarodowego charakteru. To pan profesor był inicjatorem utworzenia Klubu 30 jako wyrazu poszukiwania nowych form współpracy, co przyczyniło się do integracji środowiska oraz dynamicznie wpłynęło na rozwój naukowy kardiologii w Polsce. Wypełniał także istotne funkcje w strukturach European Society of Cardiology. Był wybitnym lekarzem, dociekliwym i rzetelnym naukowcem, wykształcił kolejne pokolenie lekarzy, szerząc najlepsze wzorce. Jego wkład w rozwój polskiej kardiologii i nauki jest nie do przecenienia. Nie godził się na niedostatki rzeczywistości, z uporem i wytrwałością wytyczał nowe szlaki, opowiadał się za prawdą, nie bacząc na konsekwencje. Pan profesor Ceremużyński zginął tragicznie 26 listopada 2009 roku.

 


Na podstawie:

Pruszczyk, P. (2014). Profesor Leszek Ceremużyński - pomysłodaca i animator Klubu 30. W: E. Jankowska i K. Stolarz-Skrzypek (red.), 20-lecie Klubu 30 Polskiego Towarzystwa Kardiologicznego (s. 25-28). Warszawa: ITEM Publishing

Budaj, A. (2010). Curriculum Vitae Prof. dra hab. med. Leszka Ceremużyńskiego. Postępy Nauk Medycznych, (12), 894-895.